ในคณิตศาสตร์ ทฤษฎีบทมูลฐานของพีชคณิต (fundamental theorem of algebra) กล่าวว่า พหุนามเชิงซ้อนที่ไม่ใช่ค่าคงที่มีรากเป็นจำนวนเชิงซ้อน หรือกล่าวอย่างเป็นทางการว่า ถ้า

เป็นพหุนามที่มีสัมประสิทธิ์ a₀, a₁, , a_{n − 1} เป็นจำนวนเชิงซ้อนแล้ว จะมีจำนวนเชิงซ้อน z₀ ที่ทำให้ p(z₀) = 0

ยูน่า คือ ตัวละครเอกของเกม ไฟนอลแฟนตาซี 10-2 ออกตามหาคนรัก ทีดัส ที่เหมือนกับได้ตายไปแล้วด้วยเหตุการณืบางอย่างเมื่อ 2 ปีก่อนหลังจากปราบซินลงแล้ว เป็นคนที่นิสัยร่าเริง น่ารัก เป็นที่รักของผู้คนมากมายในสปีร่า เมื่อ2ปีก่อนเธอและพรรคพวกได้ร่วมมือกัน ปราบ ซิน ได้สำเร็จ (ในภาค 10 ) และหลังจากนั้น 2 ปีเหตุการณ์ในภาคนี้ก็เกิดขึ้น และยูน่าได้ร่วมออกเดินทางกับเพื่อนอีก 2 คน คือ ริกคุ และ ไพน์
เพศ หญิง
อายุ 19 ปี
ส่วนสูง 162 ซม.
สำหรับในภาคนี้ ยูน่ะจะรับสวมบทเป็นมือปืน โดยจะถือปืนสั้นทั้ง 2 ข้าง และสำหรับภารกิจในครั้งนี้ Yuna จะต้องทำการช่วยเหลือ และค้นหาปริศนา เพื่อทำให้ ทีดัส ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งให้ได้ และในเบื้องลึกของชุด Dancer ที่ Yuna ได้รับจาก Yuna?? (เลบลัง) มีวิญญานของนักอัญเชิญเมื่อ 1000 ปีก่อนที่ชื่อ Lenne เช่นกัน

พุทธศักราช 1058 ใกล้เคียงกับ

เมษายน ค.ศ. 515 - มีนาคม ค.ศ. 516
มหาศักราช 437 วันเกิด

ตลาดหลักทรัพย์ หรือ ตลาดหุ้น เป็นสถานที่สำหรับซื้อขายแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์ระยะยาว ของ บริษัทมหาชนจำกัด ซึ่งถือว่าเป็นตลาดรอง (Secondary Market) ทั้งนี้เนื่องจากจะทำการซื้อขายเฉพาะหลักทรัพย์ที่ได้ออกจำหน่ายให้แก่ประชาชนโดยทั่วไปแล้วเท่านั้น หลักทรัพย์ระยะยาว จะประกอบไปด้วยตราสารหนี้ และตราสารทุนซึ่งประกอบไปด้วย หุ้นสามัญ หุ้นบุริมสิทธิ ใบสำคัญแสดงสิทธิแบบต่าง ๆ ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ หุ้นกู้ และ หน่วยลงทุน ตลาดหลักทรัพย์มีอยู่แทบทุกประเทศทั่วโลก

ดัชนีราคาหุ้น
30 อันดับหลักทรัพย์ที่มีมูลค่าตลาดสูงสุด
หน่วย $ ในวันที่ 05/10/2549

Exxon Mobil (เเอกซ่อน โมบิล) 388,859,637,370
General Electric (จีอี) 368,648,614,000
Microsoft (ไมโครซอฟท์) 272,878,675,566
Gazprom 250,132,759,200
Citigroup (ธนาคารซิตี้แบงค์) 247,644,960,000
Bank of America 246,253,076,390
Royal Dutch Shell 219,640,875,000
BP 212,327,784,000
Pfizer (ไฟเซอร์) 207,151,515,000
Wal-Mart Stores (วอล์มาร์ท) 206,200,322,720
HSBC Holdings 204,521,208,000
Procter & Gamble (พีแอนด์จี) 197,808,730,000
Johnson & Johnson 191,594,050,000
PetroChina 187,881,490,000
Toyota Motor (โตโยต้า) 179,968,527,000
American International Group (เอไอเอ หรือ เอไอจี) 173,313,972,000
JPMorgan Chase 165,764,125,000
Altria Group 158,352,340,000
GlaxoSmithKline 155,432,960,000
Total SA 155,411,841,000
Roche Holding 151,379,753,850
Berkshire Hathaway 150,303,366,000
Vodafone Group (บริษัทเครือข่ายมือถือรายใหญ่ในยุโรป) 145,192,590,000
China Mobile 143,840,856,000
Cisco Systems 142,098,700,000
Chevron 138,342,120,000
Novartis AG 137,499,012,000
Nestle (เนสเลท์) 135,251,120,000
Mitsubishi UFJ Financial Group 127,881,468,000
AT&T (บริษัทโทรศัพท์พื้นฐานของอเมริกา) 126,430,710,000

ยูโรเพียม(อังกฤษ:Europium) คือธาตุเคมีที่มีหมายเลขอะตอม 63 และสัญลักษณ์คือ Euยูโรเพียมเป็นธาตุที่ตั้งชื่อตามทวีปยุโรปมีความไวต่อปฏิกิริยาเคมีมาก มันอ๊อกซิไดซ์อย่างรวดเร็วในอากาศ มันทำปฏิกิริยากับน้ำเหมือนแคลเซียม ยูโรเพียมติดไฟได้เองในอากาศที่อุณหภูมิ 150 °C ถึง 180 °C ยูโรเพียมมีความแข็งเท่าตะกั่วและตีเป็นแผ่นได้

ป่าดิบชื้น เป็นป่าที่มีสีเขียวตลอดทั้งปี ต้นไม้จะไม่ผลัดใบในช่วงฤดูแล้ง เนื่องจากปริมาณน้ำฝนค่อนข้างมากต้นไม้ไม่มีความจำเป็นต้องผลัดใบเพื่อลดการคายน้ำ ประกอบไปด้วย
ป่าชนิดนี้มักจะเรียกกันว่าป่าดงดิบ เป็นป่าที่อยู่ในเขตมรสุมพัดผ่านเกือบตลอดทั้งปี ขึ้นอยู่ตามที่ราบลุ่ม ที่ราบเชิงเขาที่มีความสูงจากระดับน้ำทะเลไม่เกิน 100 เมตร (บางครั้งอาจพบอยู่สูงถึงระดับ 250 เมตร) และมีปริมาณน้ำฝนไม่น้อยกว่า 2,000 มม./ปี พบมากทางภาคใต้และแถบจังหวัดชายทะเลภาคตะวันออก เช่น จังหวัดระยอง จันทบุรี และตราด
ลักษณะทั่วไปเป็นป่ารกทึบ ประกอบด้วยพันธุ์ไม้มากมายหลายร้อยชนิด ต้นไม้ชั้นบนส่วนใหญ่เป็นพันธุ์ไม้ในวงศ์ยาง (Dipterocarpaceae) เช่นไม้ตะเคียน สยา ตะเคียนชันตาแมว ไข่เขียว กะบาก ยูง ฯลฯ ชนิดอื่นๆก็มีตีนเป็ดแดง ขนุนนก จิกนมหิน รัก ฯลฯ
ส่วนไม้พื้นล่างจะรกทึบไปด้วยจำพวกหวาย ปาล์ม ไม้ไผ่ ไม้พุ่ม และเถาวัลย์ชนิดต่างๆ ขึ้นเบียดเสียดอยู่หนาแน่น ป่าชนิดนี้แทบจะกล่าวได้ว่าไม่มีผลเสียหายจากไฟป่าเลย

เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน หรือชื่อเต็ม จอห์น โรนัลด์ รูเอล โทลคีน (John Ronald Reuel Tolkien นามปากกาว่า J. R. R. Tolkien ) (3 มกราคม พ.ศ. 2435 – 2 กันยายน พ.ศ. 2516) เป็นผู้แต่งเรื่องฮอบบิท และลอร์ดออฟเดอะริงส์ ซึ่งเป็นนวนิยายภาคต่อเนื่องกัน
โทลคีนเข้าศึกษาเบื้องต้นที่โรงเรียนคิงเอดเวิดส์ เมืองเบอร์มิงแฮม และ มหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด ทำงานเป็นผู้อ่านตรวจทานภาษาอังกฤษที่ มหาวิทยาลัยลีดส์ ตั้งแต่ พ.ศ. 2463 - 2468 และเป็นศาสตราจารย์สาขาแองโกล-แซกซอน ที่มหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด ตั้งแต่ ค.ศ. 1925 1945 ทั้งยังเป็นศาสตราจารย์ด้านภาษาและวรรณคดีอังกฤษ ที่อ๊อกซฟอร์ดเช่นกัน ตั้งแต่ พ.ศ. 2488 - 2502
โทลคีนนับเป็นชาวคาทอลิกที่เคร่งครัด เป็นสมาชิกของกลุ่มที่ชุมนุมเพื่อถกเถียงด้านวรรณกรรม ชื่อ อิงคลิงส์ (Inklings) และได้รู้จักสนิทสนมกับ ซี. เอส. ลิวอิส นักเขียนนวนิยายและวรรณกรรมเยาวชน เรื่องตำนานแห่งนาร์เนีย ที่มีชื่อเสียงอีกคนหนึ่งของอังกฤษ
เรื่องที่ตีพิมพ์ในช่วงชีวิตโทลคีนนั้นมีจำนวนน้อยมาก แต่เรื่องส่วนมากนั้น ลูกชายของโทลคีน คริสโตเฟอร์ โทลคีน ได้นำเรื่องที่บิดาของตนแต่งออกไปตีพิมพ์ จึงทำให้เรื่องเหล่านั้นโด่งดังมาก จนมีผู้คนขนานนามให้ว่า บิดาแห่งแฟนตาซีสมัยใหม่ระดับสูง (father of the modern high fantasy genre)

ประวัติ
เท่าที่ได้ทราบมา ตระกูลของโทลคีนนั้น เป็นตระกูลของจิตรกร มีภูมิลำเนาอยู่ในเมืองเซโซนี ประเทศเยอรมนี แต่ได้อพยพย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในอังกฤษตั้งแต่คริสตศตวรรษที่ 18 นามสกุลโทลคีนนั้น ได้เปลี่ยนจากภาษาเยอรมันคำว่า "Tollkiehn" (tollkühn) มาเป็น Tolkien เพื่อให้เข้ากับภาษาอังกฤษ โทลคีนได้แต่งงานกับนางสาว เอดิธ แมรี่ แบรท และมีลูกด้วยกันถึง 4 คน ได้แก่ จอร์น ฟรานซิส รูเอล (17 พ.ย. พ.ศ. 2460 – 22 ม.ค. พ.ศ. 2546) ไมเคิล ไฮลารี รูเอล (ต.ค. 2463–2527) คริสโตเฟอร์ จอร์น รูเอล (2467 – ) และ พริสซิวล์ลา แอนน์ รูเอล (2472 – )

ครอบครัว
โทลคีนเกิดเมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2435 (ค.ศ. 1892) ในเมือง Bloemfontein ในรัฐอิสระ ประเทศแอฟริกาใต้ เป็นบุตรของ อาเธอร์ รูเอล โทลคีน (พ.ศ. 2400-2439, ค.ศ. 1857–1896) นายธนาคารอังกฤษ กับภรรยา มาเบล นี สัฟเฟล (พ.ศ. 2413-2447, ค.ศ. 1870–1904) โทลคีนมีน้องชายหนึ่งคน ชื่อ ฮิลารี อาเธอร์ รูเอล ซึ่งเกิดเมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2437 (ค.ศ. 1894)
ในขณะที่อาศัยอยู่ในอัฟริกาใต้ เขาได้ถูกแมงมุมในสวนของเขากัด ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้โทลคีนนำไปรวมแต่งเป็นเหตุการณ์กับเรื่องลอร์ดออฟเดอะริงส์
เมื่ออายุได้ 3 ปี โทลคีนได้ไปประเทศอังกฤษกับแม่ ซึ่งในขณะนั้นพ่อของเขาได้เสียชีวิตลงด้วยโรคไขข้ออักเสบไปแล้ว ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้ครอบครัวไม่มีรายได้ ดังนั้นแม่ของเขาจึงต้องนำตัวเขาให้ไปอยู่อาศัยกับตายายของโทลคีนในเมืองเบอร์มิงแฮม เขายังได้ย้ายไปอยู่อาศัยในเมืองอื่น ๆ รอบ ๆ ด้วย ซึ่งทำให้เขาสามารถคิดฉากในเรื่องที่เขาจะแต่งได้ในอนาคตอีกด้วย
พี่น้องตระกูลโทลคีนนี้ฉลาดหลักแหลมมาก แม่ของพวกเขาสอนเรื่องพฤกษศาสตร์ให้แก่พวกเขา ซึ่งทำให้ทั้ง 2 คนทราบข้อมูลเกี่ยวกับพืชได้ดีมาก แต่วิชาที่โทลคีนสนใจที่สุดก็คือวิชาภาษาศาสตร์ โดยเฉพาะภาษาลาติน ซึ่งเขาสามารถอ่านออกได้ตั้งแต่มีอายุได้ 4 ปี และเขียนได้หลังจากนั้นอีกไม่นาน
ในปี พ.ศ. 2443 (ค.ศ. 1900) แม่ของโทลคีนได้หันมานับถือนิกายโรมันคาทอลิก ในขณะที่ครอบครัวของเธอเองได้คัดค้านอย่างรุนแรง เธอได้เสียชีวิตลงด้วยโรคเบาหวานในอีก 4 ปีต่อมา ซึ่งเป็นเวลาที่โทลคีนมีอายุได้ 12 ปี โทลคีนยังรู้สึกอีกว่าเขาได้รับอิทธิพลในการนับถือนิกายโรมันคาทอลิกจากแม่อย่างมากอีกด้วย เขาได้ถูกนำตัวไปอยู่อาศัยกับบาทหลวงฟรานซิส ซาเวียร์ มอร์แกน หลังจากที่แม่ของเขาได้เสียชีวิตลงไป ซึ่งทำให้เขาได้รับอิทธิพลจากหอคอยวิกตอเรียมาเป็นหอคอยสีดำในเรื่องที่เขาจะแต่ง อิทธิพลอย่างแรงอีกอย่างหนึ่งซึ่งทำให้เขาเขียนเรื่องออกมาได้ก็คือ งานแสดงภาพที่เมืองเบอร์มิงแฮม

วัยเด็ก
เมื่อโทลคีนมีอายุได้ 16 ปี เขาได้ตกหลุมรักกับเด็กสาว ผู้ซึ่งแก่วัยกว่า 3 ปีนามว่า เอดิธ เมรี่ แบรท แต่บาทหลวงฟรายซิสห้ามให้เขาไปคุยกับนาง จนกว่าจะมีอายุได้ 21 ปี และเขาก็ปฏิบัติิตัวเช่นนั้นอย่างเคร่งครัดเลยทีเดียว
ในปี พ.ศ. 2454(ค.ศ. 1911)ในขณะที่เรียนอยู่ใน โรงเรียนคิงเอ็ดเวิร์ด เบอร์มิงแฮม โทลคีน และเพื่อนอีก 3 คน รอบ กิบสัน, เจฟฟี่ สมิธ และคริสโตเฟอร์ ไวส์แมน ได้ตั้งสมาคมรับ the T.C.B.S. ย่อมาจาก Tea Club and Barrovian Society ซึ่งมีที่มามาจากการชื่นชอบในการดื่มน้ำชาของทั้ง 4 ในร้านบาร์รอ(Barrow's Stores) ห้องสมุดของโรงเรียน หลังจากออกจากโรงเรียน ถึงออกจากโรงเรียนแล้วก็ยังติดต่อกันอยู่เหมือนเดิม และในเดือน ธันวาคม ปี พ.ศ. 2457 (ค.ศ. 1914) ทั้ง 4 ก็ได้มารวมตัวประชุมกันอีกครั้งที่บ้านไวส์แมน สำหรับโทลคีนแล้ว การพบกันครั้งนี้ เป็นการได้รับแรงบันดาลใจที่จะเขียนนวนิยายของเขา
ฤดูร้อนปี พ.ศ. 2454 (ค.ศ. 1911) โทลคีนได้ไปเยือนสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งเขาได้เขียนไว้ในจดหมายฉบับหนึ่งเมื่อปี ค.ศ.1968 (เป็นเวลาผ่านไปถึง 57 ปี) ว่า การผจญภัยในเรื่องฮอบบิทของบิลโบ แบ๊กกิ้นส์ ในเทือกเขามิสตี้ มาจากการเดินทางของเขาในเทือกเขาแอลป์ และยอดเขาจุงฟราว กับซิลเวอร์ฮอร์น ก็เป็นแรงบันดาลใจสำหรับยอดเขาซิลเวอร์ไทน์ (เคเล็บดิล)
ในคืนวันเกิดอายุ 21 ปีของโทลคีน เขาได้เขียนจดหมายถึงเอดิธ หญิงสาวที่รัก เพื่อจะขอให้แต่งงานกับเขา แต่เธอได้บอกกับเขาว่า ได้หมั้นกับผู้ชายคนหนึ่งไว้แล้ว เพราะคิดว่าโทลคีนลืมเธอไป ทั้ง 2 มาพบกันใต้สะพานรถไฟเก่าๆ และคิดที่จะฟื้นความสัมพันธ์กันใหม่ เอดิธ จึงนำแหวนไปคืนชายคนนั้น และตัดสินใจที่จะมาแต่งงานกับโทลคีน หลังจากนั้น ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2456 ทั้ง 2 ก็หมั้นกันในเมืองเบอร์มิงแฮม และเมื่อถึงวันที่ 22 มีนาคม ของอีก 3 ปีต่อมา ทั้ง 2 ก็แต่งงานกัน ในประเทศอังกฤษ แล้วจึงแต่งงานกัน
หลังจากจบปริญญาตรี เอกภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยอ็อกฟอร์ด ในปี พ.ศ. 2458 (ค.ศ. 1915)แล้ว เขาได้ไปเข้าร่วมกับกองทัพอังกฤษในสงครามโลกครั้งที่ 1 กองทัพที่ 11 แห่ง Lancashire Fusiliers มียศเป็นร้อยตรี กองพันของเขาได้ย้ายไปประเทศฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1916 ปีเดียวกันที่แต่งงาน เขาได้ทำงานเป็นพนักงานการสื่อสาร จนถึงวันที่ 27 ตุลาคม เขาได้ล้มป่วยเป็นไข้กลับ และได้กลับไปอังกฤษในวันที่ 8 พฤศจิกายน เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนสนิทของเขาหลายคนได้ถูกสังหารในระหว่างสงคราม ในระหว่างที่รอพักฟื้น โทลคีนได้เขียนนวนิยายเรื่องแรกของเขา The Book of Lost Tales เริ่มต้นด้วยการล่มสลายของกอนโดลิน

วัยหนุ่ม
หลังจากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 1 โทลคีนก็ได้ไปเป็นพนักงานในเครือพจนานุกรมอังกฤษอ็อกฟอร์ด ในปี พ.ศ. 2463 (ค.ศ. 1920) เขาได้มาเป็นหัวหน้าของกลุ่ม มหาวิทยาลัยลีดส์ และ อีก 4 ปีต่อมา เขาก็ได้เป็นศาสตราจารย์ แต่หลังจากนั้นอีกปี เขาก็กลับไปที่อ็อกฟอร์ด ในฐานะศาสตราจารย์แห่งวิทยาลัยเพมโบรค
ในระหว่างที่อยู่เพมโบรค โทลคีนได้เขียนเรื่อง เดอะฮอบบิท และ เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ 2 ตอน
ในปี พ.ศ. 2488 (ค.ศ. 1945) ปีสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 โทลคีนย้ายไปสอนที่วิทยาลัยเมอร์ตัน เมืองอ็อกฟอร์ด ไปเป็นศาสตราจารย์อักษรศาสตร์ จนถึงปลดเกษียนเมื่อปี พ.ศ. 2502 (ค.ศ. 1959) โทลคีนได้เขียนลอร์ดออฟเดอะริงส์เสร็จ 1 ปีที่แล้ว หลังเว้นพักการเขียนประมาณ 10 ปี
เมื่อถึงทศวรรษที่ 1950 โทลคีนได้กลับไปอยู่อาศัยกับลูกชายคนโตของเขา จอร์น ฟรานซิส ในเมือง Stoke-on-Trent ประเทศอังกฤษ โทลคีนไม่ชอบการปฏิวัติอุตสาหกรรมอย่างมาก เนื่องจากเขาคิดว่ามันได้ทำลายบ้านนอกของอังกฤษแล้ว ในวัยที่ยังหนุ่มกว่านี้ เขาพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการขี่รถ และหันมาขี่จักรยานแทน อิทธิพลนี้จึงสามารถเห็นได้ในเรื่องของเขา ตอนที่ไชร์ถูกบุกรุกด้วยอุตสาหกรรม

ปลดเกษียนและวัยชรา

วรรณกรรม

พ.ศ. 2518 (ค.ศ. 1975) Translations of Sir Gawain and the Green Knight, Pearl (poem) and Sir Orfeo
พ.ศ. 2519 (ค.ศ. 1976) A Tolkien Miscellany
พ.ศ. 2519 (ค.ศ. 1976) The Father Christmas Letters
พ.ศ. 2520 (ค.ศ. 1977) ซิลมาริลลิออน (The Silmarillion)
พ.ศ. 2522 (ค.ศ. 1979) รูปที่ถ่ายโดยโทลคีน
พ.ศ. 2523 (ค.ศ. 1980) นิทานไม่รู้จบแห่ง นูเมนอร์ และมิดเดิลเอิร์ธ (Unfinished Tales of Númenor and Middle-earth)
พ.ศ. 2523 (ค.ศ. 1980) กลอน และ นิทาน (ทั้งหมดของ การผจญภัยของทอม บอมบาดิลล์ The Homecoming of Beorhtnoth Beorhthelm's Son, On Fairy-Stories, Leaf by Niggle, Farmer Giles of Ham and Smith of Wootton Major)
พ.ศ. 2524 (ค.ศ. 1981) จดหมายของโทลคีน
พ.ศ. 2524 (ค.ศ. 1981) The Old English Exodus Text
พ.ศ. 2525 (ค.ศ. 1982) Finn and Hengest: The Fragment and the Episode
พ.ศ. 2525 (ค.ศ. 1982) Mr. Bliss
พ.ศ. 2526 (ค.ศ. 1983) The Monsters and the Critics (เรียงความ)
พ.ศ. 2526 (ค.ศ. 1983)-พ.ศ. 2538(ค.ศ. 1995) ประวัติมิดเดิลเอิร์ธ:

• The Book of Lost Tales 1 (1983)
  The Book of Lost Tales 2 (1984)
  The Lays of Beleriand (1985)
  กำเนิดมิดเดิลเอิร์ธ (The Shaping of Middle-earth) (1986)
  ถนนอันสาบสูญ และเรื่องอื่นๆ (The Lost Road and Other Writing)s (1987)
  เงาที่หวนคืน (The Return of the Shadow) (The History of The Lord of the Rings vol. 1) (1988)
  กบฎไอเซนการ์ด (The Treason of Isengard (The History of The Lord of the Rings vol. 2) (1989)
  สงครามแหวน (The War of the Ring) (The History of The Lord of the Rings vol. 3) (1990)
  การพ่ายแพ้ของเซารอน (Sauron Defeated) (The History of The Lord of the Rings vol. 4, including The Notion Club Papers) (1992)
  แหวนมอร์กอธ (Morgoth's Ring) (1993)
  สงครามอัญมณี (The War of the Jewels) (1994)
  พลเมืองแห่งมิดเดิลเอิร์ธ (The Peoples of Middle-earth) (1996)
  พ.ศ. 2538 (ค.ศ. 1995) J. R. R. Tolkien: Artist and Illustrator (ภาพวาดฝีมือโทลคีน)
  พ.ศ. 2541 (ค.ศ. 1998) Roverandom
  พ.ศ. 2541 (ค.ศ. 1998) Finn and Hengest
  พ.ศ. 2545 (ค.ศ. 2002) Beowulf and the Critics ed. Michael D.C. Drout

ประภาส ชลศรานนท์ (18 พฤษภาคม พ.ศ. 2504 - ) เป็น นักคิด นักเขียน และ ผู้ร่วมก่อตั้ง บริษัท เวิร์คพอยท์ เอ็นเทอร์เทนเมนท์ จำกัด (มหาชน) กับ ปัญญา นิรันดร์กุล
เป็นชาว จังหวัดชลบุรี จบการศึกษาระดับมัธยมปลายจาก โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา และระดับปริญญาตรีจาก คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นผู้ก่อตั้ง และนักแต่งเพลง ให้กับวงดนตรีเฉลียง ซึ่งนับเป็นกลุ่มดนตรีที่ได้รับการยอมรับกันว่า เป็นการบุกเบิกแนวเพลงใหม่ๆ ทั้งเนื้อหาและท่วงทำนอง ให้กับวงการเพลงไทย
มีผลงานเพลงที่แต่งไว้และยังได้รับการกล่าวขานจนถึงทุกวันนี้มากมาย ด้วยมีรูปแบบและเนื้อหาที่เป็นเอกลักษณ์ เช่น ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน พ่อ พี่ชายที่แสนดี คู่ทรหด เที่ยวละไม ต้นชบากับคนตาบอด นิทานหิ่งห้อย สาวลาวบ่าวไทย อื่นๆอีกมากมาย เจ้าภาพจงเจริญ ฯลฯ มีนามปากกาอื่น เช่น สารภี โก๋ ลำลูกกา
นอกจากนี้ยังเป็นนักแต่งเพลงประจำรายการคุณพระช่วย นำเสนอ ศิลปะ วัฒนธรรม ของไทยในรูปแบบรายการบันเทิง
ได้รับรางวัลด้านสื่อสารมวลชนมากมาย เช่น รางวัลบทละครยอดเยี่ยมโทรทัศน์ทองคำจาก เทวดาตกสวรรค์, รางวัลละครยอดเยี่ยม เอเชียน เทเลวิชั่น อวอร์ดส์ จากละครชุด พ่อ, รางวัลแมกซีเลี่ยนอวอร์ด ของ ประเทศโปแลนด์ จากละครเรื่อง ผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต, รางวัลเพลงยอดเยี่ยม สีสันอวอร์ด จากเพลง โลกาโคม่า, รางวัล B.A.D. (Bangkok Art Director) Awards จาก มิวสิควิดีโอ เพลง เร่ขายฝัน ได้รับ รางวัลนักอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยยอดเยี่ยม ประจำปี พ.ศ. 2548 จาก กระทรวงวัฒนธรรม และได้รับรางวัล Fat Awards Life Time Achievement ซึ่งถือเป็นรางวัลเกียรติยศของคนทำงานด้านบทเพลงและดนตรียุคใหม่ ซึ่งรางวัลนี้ จัดโดย แฟต เรดิโอ
เนื่องในวโรกาสมหามงคล ฉลองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี ในปี พ.ศ. 2549 ประภาส ร่วมกับ บมจ.เวิร์คพอยท์ และ เครือซิเมนต์ไทย จัดทำ สารคดีดนตรีเล่าเรื่อง ชื่อ "น้ำคือชีวิต" เป็นการถ่ายทอด พระราชกรณียกิจ ของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ในเรื่องของ "น้ำ" ให้พสกนิกรชาวไทยทั่วประเทศ ได้เห็น และตระหนักถึง สิ่งที่ทรงทำ เกี่ยวกับ เรื่องของ "น้ำ" มาโดยตลอด เพื่อออกอากาศ ทุกวันอาทิตย์ ตลอดเดือน ธันวาคม พ.ศ. 2549 เริ่มตั้งแต่ วันอาทิตย์ที่ 3 ธันวาคม ทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5 เวลา 16.30 น. และทาง เนชั่น แชนแนล ไททีวี ช่อง 1 ทุกวันจันทร์ เวลา 18.30 น.
ด้านงานเขียน ประภาสมีผลงานเรื่องสั้นนับสิบเรื่อง หนังสือวรรณกรรมเยาวชน นอกจากนั้นยังเป็นผู้ก่อตั้ง นิตยสารไปยาลใหญ่ และเขียนบทความ ในคอลัมน์ คุยกับประภาส ใน หนังสือพิมพ์มติชน แสดงทัศนะต่อสังคม และผู้คน โดยมีมุมมองที่น่าสนใจ

เมืองพระนคร ตั้งอยู่ในจังหวัดเสียมเรียบ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศกัมพูชา อยู่เหนือทะเลสาบเขมรไม่ไกลนัก
เมืองพระนครได้รับลงทะเบียนเป็นมรดกโลกเมื่อปี พ.ศ. 2535 ซึ่งตั้งแต่ปีที่ลงทะเบียนเรื่อยมาจนถึงปี พ.ศ. 2547 เมืองพระนครได้ถูกจัดให้เป็นแหล่งมรดกโลกที่ตกอยู่ในภาวะอันตราย

เหตุผลที่ได้รับคัดเลือกเป็นมรดกโลก
เมืองพระนครได้ถูกรับเลือกเป็นมรดกโลกเมื่อปี พ.ศ. 2535 โดยมีเหตุผลดังนี้

(i) - เป็นตัวแทนซึ่งแสดงผลงานชิ้นเอกที่จัดทำขึ้นด้วยการสร้างสรรค์อันฉลาด
(ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวนและภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใดๆของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
(iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
(iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนาทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ

กฎบัตรสหประชาชาติ (Charter of the United Nations) คือข้อตกลงที่บรรดาประเทศผู้ก่อตั้งและร่วมเป็นสมาชิกองค์การสหประชาชาติได้ให้สัตยาบันเข้าผูกพัน โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และหลักการ ตลอดจนกระบวนการดำเนินงานและบริหารงานต่างๆ ขององค์การสหประชาชาติ ถือเป็นกฎหมายระหว่างประเทศและเป็นตราสารก่อตั้งที่สถาปนาองค์การให้เกิดขึ้นอย่างเป็นทางการ
ด้วยเหตุนี้ องค์การสหประชาชาติจึงก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2488 (ค.ศ. 1945) ซึ่งเป็นวันที่ประเทศจีน ประเทศฝรั่งเศส สหภาพโซเวียต สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา และประเทศอื่นๆ ได้มีการให้สัตยาบันต่อกฎหบัตรสหประชาชาติ

ดิจิมอนแอดเวนเจอร์ (「デジモンアドベンチャー」, Dejimonadobenchā, – ทับศัพท์จาก Digimon Adventure) เป็นภาพยนตร์การ์ตูนโทรทัศน์จากประเทศญี่ปุ่น ในชุดภาพยนตร์การ์ตูนโทรทัศน์ดิจิตอลมอนสเตอร์ ออกอากาศครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่นเมื่อเมื่อ มีนาคม ค.ศ. 1999 ดิจิมอนแอดเวนเจอร์เป็นภาคแรก ซึ่งมีภาคต่อมาคือ ดิจิมอนแอดเวนเจอร์ 02 ดิจิมอนเทมเมอร์ ดิจิมอนฟรอนเทียร์ และ ดิจิมอนเซฟเวอร์ส

ตัวละคร


เด็กชายชั้น ป. 5 มีอากุมอนเป็นดิจิมอนคู่หู ชอบเล่นฟุตบอลมาก รักน้องสาว เป็นผู้นำของกลุ่มในภาคแรก ผู้มีสัญลักษณ์แห่งความกล้า เป็นคนใจร้อน ชอบเล่นฟุตบอลมาก รักน้องสาว เป็นผู้นำของกลุ่มในภาคแรก ในภาค02 ไทจิเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก เขาไม่อารมณ์ร้อนนักแต่ก็ยังมีบ้าง เป็นรุ่นพี่ที่พึ่งพาได้เสมอ และดูเหมือนว่าไทจิจะรู้เรื่องของโลกดิจิตอลเป็นคนแรก และได้มอบก็อกเกิลของของตัวเองให้ไดสุเกะ


เด็กชายชั้น ป.5 ผู้มีสัญลักษณ์แห่งมิตรภาพ อาศัยอยู่กับพ่อ เป็นคนเงียบๆ และชอบเป่าฮาร์โมนิก้า รักน้องชายมากๆ มีกาบุมอน เป็นดิจิมอนคู่หู เป็นคนที่ดูเย็นชา ชอบทะเลาะกับไทจิ (จะเห็นได้ว่าชอบชกต่อยกับไทจิ) เขารักน้องชายของเขามาก และชอบเป่าฮาโมนิก้า ในภาคสองเขาได้เป็นนักดนตรีของโรงเรียน จึงทำให้มีสาวๆมาชอบเขามากมายรมทั้งโซระและจุนพี่สาวของไดสุเกะ เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่เขาก็ได้แต่งงานกับโซระ ดิจิมอนคู่หูคือ กาบุมอน


เด็กหญิงชั้น ป.5 ผู้มีสัญลักษณ์แห่งความรัก ปิโยมอน คือดิจิมอนของเธอ ชอบเล่นฟุตบอล เป็นเพื่อนสนิทของไทจิ เป็นคนร่าเริง ชอบเล่นฟุตบอลเหมือนกับไทจิ ในภาคแรกโซระจะไม่ค่อยชอบจัดดอกไม้และยังคิดว่าตนเป็นคนที่ไม่มีความรักแก่ใคร แต่เมื่อเห็นบิโยมอนอยู่ในอันตรายเธอก็ช่วยเธอไว้โดยไม่กลัวถึงอันตรายนั้นๆ ต่อมาเธอก็เรียนจัดดอกไม้และยังเป็นรุ่นพี่ที่ชมรมฟุตบอลของไดสุเกะ


เด็กชายชั้น ป.4 ผู้มีสัญลักษณ์แห่งความรู้ เก่งคอมพิวเตอร์มากๆ เราจะเห็นโคจิโร่พกคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คติดตัวอยู่เสมอ ดิจิมอนคู่หู คือ เท็นโตมอน เป็นสมองของกลุ่ม เขาเป็นคนฉลาด มีคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก ในภาค02เขาเป็นคนคอยช่วยเหลือพวกฮิคาริเสมอ (ตั้งแต่ต้นเรื่อง) โคจิโร่อาศัยกับเพื่อนของพ่อแม่ของเขา (ซึ่งเปรียบเสมือนพ่อและแม่)
เพราะพ่อและแม่ของเขาได้เสียชีวิตไปแล้วตั้งแต่เขายังเด็ก


เด็กหญิงชั้น ป.4 ผู้มีสัญลักษณ์แห่งความบริสุทธิ์ เป็นคุณหนูที่ออกจะเอาแต่ใจตัวเอง แต่มีมี่ก็ปรับตัวและเป็นสาวน้อยที่น่ารักได้ ชอบการแต่งตัวและให้คนอื่นเอาใจใส่ รักความสะดวกสบาย เช่นเดียวกับพาลมอน ดิจิมอนคู่หูของเธอ ทาจิคาว่า มีมี่เป็นลูกคุณหนู ค่อนข้างเอาแต่ใจ ขึ้แย ต่อมาเธอก็ไปเรียนต่อที่อเมริกา มีมี่เคยกลับมาที่ญี่ปุ่นและได้พบกับพวกของฮิคาริที่โรงเรียน มีมี่มีเพื่อนคนนึงชื่อไมเคิลซึ่งเป็นเด็กที่ถูกเลือกเหมือนกัน เธอเข้มแข็งขึ้นและเป็นคนพึ่งพาได้


เด็กชายชั้น ป.6 ผู้มีสัญลักษณ์แห่งความซื่อสัตย์ ขี้กลัว แต่ก็กล้าหาญอยู่ในที โจ อยากทำตามความปรารถนาของพ่อที่อยากให้เป็นหมอ พูดคำไหนคำนั้น มีโกมามอน เป็นดิจิมอนคู่หู เป็นรุ่นพี่ของกลุ่มมีความมุ่งมั่น แต่ตัดสินใจอะไรไม่ค่อยได้ ชอบเรียนพิเศษ ในภาคสองเป็นรุ่นพี่ที่พึ่งพาได้มากขึ้น ส่วนใหญ่จะยุ่งกับการเรียนพิเศษเสียมากกว่า จึงไม่ค่อยได้เห็นเขาโผล่หน้าเท่าไหร่ แต่ถึงกระนั้น เขาก็ได้สอนบทเรียนหลายอย่างแก่อิโอริ
เด็กชายชั้น ป.2 ผู้มีสัญลักษณ์แห่งความหวัง น้องชายของยามาโตะ อาศัยอยู่กับแม่ เนื่องจากพ่อแม่แยกทางกัน เป็นเหมือนน้องเล็กของกลุ่ม ขี้แย ดิจิมอนคู่หูคือ ปาตามอน
เด็กหญิงชั้น ป.2 ผู้มีสัญลักษณ์แห่งแสงสว่าง น้องสาวของไทจิ ในตอนแรก ฮิคาริไม่รู้ว่าตนเป็นเด็กที่ถูกเลือก แต่เมื่อรู้แล้วก็เข้ารวมกับคนอื่นๆเพื่อช่วยกอบกู้โลกดิจิตอล มีเทลมอนเป็นทั้งเพื่อนและคู่หู

เด็กที่ถูกเลือก
ดิจิมอนคู่หูของไทจิ อะกุมอนเป็น ดิจิมอนประจำตัว นิสัยคล้ายไทจิ ชอบกิน เป็นดิจิมอนที่ดูใสซื่อ ไม่มีพิษภัย
เป็นดิจิมอนที่ค่อนข้างมีความลับ เขาไม่ต้องการให้ใครเห็นผิวหนังใต้เสื้อขนสัตว์ของเขา ซื่อสัตย์ต่อยามาโตะเสมอ
Yokomon มีอีกชื่อคือ Pyocomon (เพียวโคมอน) ดิจิมอนคู่หูของโซระ คาดว่าเป็นชื่อภาษาญี่ปุ่น บิโยมอนรักและเป็นห่วงโซระมาก เธอเป็นคนที่ทำให้โซระนึกได้ว่า เธอมีคุณสมบัติสำหรับตราสัญลักษณ์แห่งความรัก
ดิจิมอนคู่หูของโคจิโร่ เป็นดิจิมอนที่ให้กำลังใจโคจิโร่ เวลาที่เขาต้องการ เป็นดิจิมอนประเภทแมลง
ดิจิมอนคู่หูของมีมี่ เป็นดิจิมอนจากการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่อง ดิจิมอน พัลมอนเป็นคู่หูของมีมี่ ในตอนสุดท้ายของภาคนี้ เธอกลัวการลาจากระหว่างเธอและมีมี่ จึงไม่หลบเพื่อไม่เจอมีมี่ แต่สุดท้ายก็เธอก็ออกไปพบกับมีมี่อีกครั้ง
ดิจิมอนคู่หูของโจ ดิจิมอนประเภทสัตว์น้ำ เป็นดิจิมอนที่ร่าเริง สบาย ๆ ที่ดูขัดแย้งกับนิสัยของโจ
ดิจิมอนคู่หูของทาเครุ
ดิจิมอนคู่หูของฮิคาริ

รายชื่อตอน
คำว่า ดิจิทัล เป็นคำทับศัพท์จากภาษาอังกฤษ ในบทความนี้เขียนคำว่า "ดิจิตอล" ตามต้นฉบับการ์ตูน

see text. See also full listing.
อากาเว่ (Agave) เป็นไม้ประดับตระกูลเดียวกับป่านศรนารายณ์ สูงประมาณ 2 เมตร พุ่มกว้าง 0.3-1 เมตร ผิวสัมผัสหยาบ ใบจะมีสีเขียวอมเทา ขอบใบจะมีหนามแข็ง บางชนิดคล้ายหนวด เรียงตัวเหมือนกลีบกุหลาบ ดอกออกเป็นช่อสูงถึง 6 เมตร ดอกสีเหลือง